Dear Kuya Chico,

Itago mo na lang ako sa pangalang Christopher. Pero pwede mo din akong itago sa pangalang Christoph, for short. Kung gusto mo, kahit itago mo ako sa pangalang Chris, ok lang. May kakaibang sakit ako. Masayahin akong tao pag Mondays, Wednesdays, and Fridays, pero sa ibang araw sobrang depressed ko. Wala namang dahilan para ikalungkot ko, basta sobrang lungkot ko lang tuwing Tuesday, Thursday, Saturday, at Sunday. Sinubukan kong uminom ng sleeping pills tuwing malungkot na araw ko para itulog ko na lang ang depression, kaso ang lungkot naman ng mga panaginip ko. Mas maraming araw na malungkot ako kaya natutunan ko nang mag-adjust sa mga sitwasyon na ganon. Bumabawi na lang ako tuwing mga araw ng kasiyahan ko. Natutunan ko ding wag manuod ng comedy sa sine tuwing mga araw ng kalungkutan ko dahil sayang ang bayad. Dahil mas wala akong gana gumawa ng mga bagay-bagay pag malungkot ako, nililista ko na lang ang mga kailangan kong gawin, at ginagawa ko na lang sila pag masaya ako. Tulad ngayon, kaya ako nakasulat sayo dahil masaya ako. Habang tumatagal, natututunan kong tanggapin ang malabong kalagayan ko. Pero sobrang naapektohan ako nung simulan kong ligawan si Patrice.

Si Patrice ay kapitbahay namin. Nakay Patrice na lahat ng hinahanap ko sa isang babae. Maganda sya, mabait, masipag, hindi tulo laway pag natutulog, matalino, understanding, at higit sa lahat, masayahin. Natuwa ako nung pumayag syang magpaligaw. At nung sinagot niya ako, ang saya ko siguro dapat nun, kaso Sunday yun. Sinabi ko agad kay Patrice ang kalagayan ko at naunawaan naman nya. Ang problema ko ngayon kuya Chico, mas gusto ni Patrice pag malungkot ako. Tuwing masaya ako, naiirita sya sa akin. Pag malungkot naman ako mas malambing sya at mas natutuwa. May pagka-sadista ata yung babaeng yon. Hindi tuloy kami magkasabay na masaya. Natatakot ako na baka maging dahilan yon ng paghihiwalay namin. Sinubukan ko na ngang magpanggap na malungkot ako palagi, at nagpractice akong sumimangot. Nanuod ako ng Going Bulilit dahil magandang pangpractice ng kalungkutan ang mga jokes nila. Naging ok naman ang plano ko dahil tuwing nagpapanggap lang akong malungkot, in reality, pareho kaming masaya ni Patrice. Sa ngayon tinutuloy ko lang ang pagpapanggap at pinipigil ko kapag natatawa ako, para kahit Mondays, Wednesdays, and Fridays lang, masaya kami pareho. Pero gusto ko paring malaman Kuya Chico, may gamot ba sa ganitong sakit? Kung wala, anong gagawin ko sa sitwasyon namin ni Patrice? Sana ay mabigyan mo ako ng sagot agad, dahil nagyayaya si Patrice manuod ng Justin Bieber concert sa DVD, at hindi ko alam kung kakayanin kong pigilin tumawa.

Lubos na gumagalang,
Christopher, o kaya Christoph for short, pero pwedeng Chris lang